- Szczegóły
- Opublikowano: 04 kwiecień 2009
Nojwoźnijsy w bagniontce to był kokoc. Bo kokoc, to jak na tyn pzykłod łostrewka, na ktoro sie kładzie siano, abo tes łociypecki łowsa.
Ji to sie na ni trzymo, to tak do kokoca przywionzywało sie wsyćko, co na bagniontce mo być. Jidom Świynta. Tydziyj do Świont jes Kwietnio Niedziela, abo jak to dziś godajom Niedziela Palmowo. A w Kwietniom Niedziele w kościele świyncom bagniontki. Dzisiok, to ta rozne ty palmy som, a nojwiyncyj jes takik śtucnyk i jakisik wielgachnyk. Nale łu nos nie było takigo zwycoju, co by na Kwietniom Niedziele robić taki wielgi palmy, a jesce jim wiynkso, to niby lepij. Łu nos w kościele świyncili bagniontki, taki nieduze ji sykowniutki. No nale co by takom bagniontke zrobić, to trzeja wiedzieć jako łuna mo być.
Nojwoźnijsy w bagniontce to był kokoc. Bo kokoc, to jak na tyn pzykłod łostrewka, na ktoro sie kładzie siano, abo tes łociypecki łowsa, ji to sie na ni trzymo, to tak do kokoca przywionzywało sie wsyćko, co na bagniontce mo być. Kokoc, to trzeba było przyniyś do chałpy tak ze trzy, abo śtyry tydnie do Kwietnij Niedzieli. Był łun długi tak z 80 cyntli do metra ji dawało sie go do flaski z wodom. Tom flaske postawiło sie ka w rogu za łozkiym, co by go śporne haśniki nie połomały. Bez tyn cas, to kokoc sie łozwinoł, puścił listecki i kwiotecki. Kwiotecki mioł biołe, lekutko zołtawe. Do kokoca wionzało sie kocanki, gałonzki jałowca, kopytnik, barwinek ji jinse zieli jak ta jus jaki było. Dawało sie tez kawołek starego kokoca, ktorego sie zostawiało z bagniontki z łojskigo roku. Na bagnontce to sie jesce wiysało pore jabłek, a poniektorzy to przywionzali tes kawołek spyrki. Do tej bagnontki przywionzało sie casym jesce pore kwioteckow z bibuły ji zawionzało na maśke piyknom snurke. Muse jesce dopowiedzieć, ze taki wiynkse chłopoki i kawalery, to śli do kościoła w Kwietniom Niedziele z gałonzkami jałowca. Jim dłuzso ta gałonzka była to tym lepij, bo ta tymi gałonzkami to bzygali na dziywcyncka jak wychodzili z kościoła.
Z takom bagniontkom sło sie do kościoła w Kwietnom Niedziele co by jom poświyńcić. Jak sie sło do kościoła, to bagniontke trzymało sie do gory, co by wszyscy widzieli. Jak sie zaś sło z kościoła, to bagniontke trzymało sie na doł, a to bez to, co by sie w lecie krowy nie gździły. Jak sie przysło z baniontkom to piyrwyj sie sło do sopy ji pogłoskało sie niom krowy ji cielyncka, co by sie piyknie chowały ji były gładziuśki jak ty kocanki. W chałpie bagniontke sie przytrzymało nad śporchetym, co by łogiy nie narobił jakigo niescyńścio ji połozyło sie jon na stoł. Po łobiedzie bagniontke sie wyniesło na jizbe ji wraziło kany za krokwie.
Wsyćko co było na bagniontce, to miało swoji znacyni ji było na wselijaki potrzeby. Nojwaźnijsy to był kokoc, a jesce nojlepij jak był siedym razy świyncony. Dejmy na to jak sła jako burza, tako wiycie sontyra, to sie go kawołecek razym z łuskniyntymi kocankami dawało na łogiyj do śporcheta zeby jom łozgonił. Jak jako krowa była choro, to tez sie ji do polywaciny zaparzyło kawołek kokoca. Zioła zaś to na rozne chorobska, nale to jus ta ludziska wiedzom co na co. Jabko z bagniontki to było na bolonce zymby, a zaś spyrkom, to sie smarowało palce przy sadzyniu przysady, kapusty ji kwacow, bo po tym nie llngły sie na nik chrobocyska..
Taki to były bagniontki, z którymi sie sło do kościoła w Kwietniom Niedziele na sume. Pewnie zek jus ta troche zabocył, nale tela wiym, ze na bagniontce to jino było to co dało sie znojś łu nos, a nic ze świata, nawet zodno gałonzka ni mogła być łobco.
Dziadek Staś
Komentarze
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.